‘Ik heb zondag- en maandagavond zitten lezen… Knap hoe je alles zo hebt kunnen verwoorden. Je gevoelens en gedachten, maar ook met een zekere afstand een analyse daarvan. Ik kon destijds niet bevatten waar jullie doorheen gingen… en het blijft onvoorstelbaar. In het boek word je deelgenoot van die tijd. Ik heb het idee Sem te hebben leren kennen en dat doet recht aan zijn leven. Ook hoe jullie het samen hebben gedaan; er spreekt heel veel kracht en liefde uit jullie relatie. En natuurlijk Maud, de beleving van een peuter en wat ze voor jou betekende in die tijd… Bijzonder dat zij dat later allemaal kan lezen.’